Duur onderkomen

Gistermiddag aangekomen in Sarzana. Het internet hier is belabberd. Soms is het er wel, vaak niet. Nu even wel, dus gauw mijn blog schrijven.
Sarzana is een leuk stadje met een grote kerk en een kasteel. Altijd weer even wennen als je uit de rust van de wandeling een stadje inloopt. Ik had geen slaapplaats gereserveerd, dus naar een B&B gelopen. In plaats van 8 slaapplaatsen zoals in mijn VF app stond, bleken het er maar 4. 2 stuks waren gereserveerd, de andere 2 bleken een matrimonio te zijn, een redelijk luxe 2-persoonskamer met groot bed. Kosten 50 euro. Dat is andere koek dan de 10 euro die normaal aan pelgrims wordt gevraagd. Maar ja, de app had 5 alternatieven waarvan er 3 nog dicht waren in april. Dan was er nog een appartement waar uso turistico bijstond, wat ik erg vaag vond. De laatste was 35-45 euro en verder uit het parcours, dus de matrimonio toch maar genomen. En nu volledig genieten van de kamer! Een schone badkamer voor mij alleen met een perfecte, warme douche. Wasje gedaan in de wasbak, nagels geknipt, scheerapparaat opgeladen. Een bed met echt laken en dekbed, even geen lakenzak en ruwharen deken. Heb 8 uur heerlijk geslapen. Diagonaal uiteraard, om het hele bed te gebruiken :-) Gisteravond ook extra goed gegeten. Geen pasta maar runderbiefstuk. Met Bob Dylan op de achtergrond die o.a. Hurrycane en Knocking on Heaven's Door zong.

Dat de route weer prachtig was met bloeiende bloemen, beekjes, pittoreske bijna verlaten dorpjes en veel verschillende bomen (cypressen, olijfbomen, bloesems) dat geloven jullie inmiddels wel. Bovenop de top van een bergje geen weids uitzicht deze keer, maar wel een tot op de laatste centimeter verroeste auto. Apart.
In een iets minder verlaten dorpje zaten 2 oude mannetjes op een bankje, konden zo zijn weggelopen uit de muppetshow. Ik zei ze vriendelijk gedag, en kreeg een vriendelijke groet terug. Zei er eentje; eh, moet je naar Sarzana? Via Francigena? Dan had je 20 meter terug linksaf gemoeten. Scheelde me weer heen en weer lopen. Wie goed doet..... niet de verkeerde kant op loopt. Op het laatste gingen de wegwijzers een andere kant op dan de route van de app. De app kwam zeker uit waar ik heen wilde, dus besloten om die te volgen. Op dat kruispunt kwam ik een andere wandelaar tegen (de eerste!). Hij bleek Leonardo te heten, vijftiger schat ik, en kwam uit Pisa. Twee jaar geleden heeft hij 2 hartoperaties ondergaan, en tijdens zijn revalidatieproces heeft hij het besluit genomen om de VF te gaan lopen als hij weer beter was. Mooi om te horen wat ieders beweegreden is om op pelgrimstocht te gaan. Hij deed kleine stukjes in het weekend en ging met trein en auto weer naar huis. Wel na een hartelijk afscheid en het compliment dat mijn Italiaans abbastanza bene was, aardig goed.
Straks kijken wat het ontbijt brengt, en weer verder.
Ciao!