Vreemde kostgangers
Blijf op de hoogte en volg Richard
29 April 2018 | Italië, San Miniato
Schreef ik gisteren al dat ik een beetje apart onderkomen had, dan komt daar nog een hoofdstuk bij. Wat ik nog niet had verteld was dat de badkamer verbouwd werd door 2 Albanese bouwvakkers. De ene woont al bijna 20 jaar in Italie, de ander wat korter. Er is weinig werk in Italie, dus ze zijn blij om een klusje te hebben. Voor mij betekende de verbouwing dat ik door al het bouwstof heen naar beneden moest naar een klein badkamertje met vochtplekken en een schimmelig douchegordijn. Mijn kamer grensde aan een ander kamertje (dat onder het bouwstof zat). Daar bleek dus ook iemand te slapen, een oost europeaan leek me. Om naar de badkamer te gaan moest ik door zijn kamer, vlak langs zijn bed. Hij keek niet op of om. Ik sliep bijtijds, maar om half 1 ging ineens de deur open en werd het licht aangedaan. Een nieuwe huurder die ook op mijn kamer ging slapen (er stonden meer bedden). Vroeg ook nog waar hij zijn telefoon kon opladen. Ik heb hem een stopcontact aangewezen, maar kennelijk kreeg hij zijn oplader daar niet in. Toen ging hij maar met al zijn kleren aan in bed liggen. Half uur later hoorde ik dat hij de oplader van mijn telefoon uit het stopcontact haalde en die van hem erin deed. Ook in Italie blijken er dus horken rond te lopen... Ik voelde me opgelucht toen ik om half 8 's ochtends de deur uitliep.
De route vandaag was weer erg mooi, groot contrast met gisteren. Stukje bos, meertje, eindje langs de Arno gelopen en op het laatst de slotklim(metje) naar San Miniato. Al vroeg kwam ik de Duitse van gisteren tegen, dus we hebben bijna de hele tocht samen gelopen. In strak tempo! En onderweg voor het eerst in 15 dagen Nederlands gesproken. Een echtpaar dat van Pisa naar Florence liep.
Ik slaap vandaag weer in een klooster. Een mooie kamer met prachtig uitzicht, en muurschilderingen in de gang. Morgen ontbijt met de broeders en zusters. Iedereen heeft een hoofdbedekking. Bijzonder vriendelijke mensen hier. Zo kan het dus ook...
Ciao!
De route vandaag was weer erg mooi, groot contrast met gisteren. Stukje bos, meertje, eindje langs de Arno gelopen en op het laatst de slotklim(metje) naar San Miniato. Al vroeg kwam ik de Duitse van gisteren tegen, dus we hebben bijna de hele tocht samen gelopen. In strak tempo! En onderweg voor het eerst in 15 dagen Nederlands gesproken. Een echtpaar dat van Pisa naar Florence liep.
Ik slaap vandaag weer in een klooster. Een mooie kamer met prachtig uitzicht, en muurschilderingen in de gang. Morgen ontbijt met de broeders en zusters. Iedereen heeft een hoofdbedekking. Bijzonder vriendelijke mensen hier. Zo kan het dus ook...
Ciao!
-
29 April 2018 - 22:38
Louise:
Wat een aso!
En ook het licht aandoen!
Om half 1 's nachts !
Was hij 's morgens al weg?
Of ben jij toen met veel kabaal opgestaan?
Gelukkig zijn dit uitzonderingen.
-
30 April 2018 - 11:15
Carmela:
Je maakt wat mee daar, op dat moment natuurlijk heel vervelend maar je houdt er wel grappige verhalen aan over :-)
Gelukkig kon je de volgende dag weer lekker verder lopen en hoefde je daar niet een week te blijven. Groetjes -
30 April 2018 - 22:25
Wilma:
Wat een akelige nacht, rare snuiter, vreemde snoeshaan die man! Blij dat je inmiddets een ander onderkomen hebt gehad met goede nachtrust! Ciao!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
