Waiting for the sun

Het regenbuitje dat dinsdag gezellig op het dak van mijn mobile home tikte duurde ruim 20 uur. Een flinke bak water dus, en helaas gaat dat nog een aantal dagen door als ik de voorspellingen mag geloven. Vandaag vrijwel droog aangekomen, dus ik mag niet klagen. Wel heb ik al 2 dagen het liedje Waiting for the sun van the Doors in mijn hoofd :-)
De regen heeft ook een voordeel; het ruikt onderweg ontzettend lekker. Gras, rucola, en ook de brem begint te bloeien. De route was weer prachtig, vele mooie vergezichten op San Gimignano, over groene heuvels met olijfbomen en dennen en grasvelden vol klaprozen en andere bloemen.
Onderweg kwam ik in de file terecht. Een groep van een stuk of 30 niet meer zo jeugdige Fransen, die niet al te vlot de berg op gingen. Gelukkig gingen ze vrij vlot op een open plek in vergadering, zodat ik er in 1x langs kon. Verderop liep een Italiaanse dame van tegen de 60 samen met haar moeder. Een stuk sneller dan die Fransen. Deze 2 dames waren meer van SVP-niveau zal ik maar zeggen... (voor niet svp'ers; dat is de sportclub van mijn ouders).
Morgen naar Monteriggione, hetgeen een mooi vestingstadje moet zijn.
Ciao!