Down under
Blijf op de hoogte en volg Richard
08 Mei 2018 | Italië, Buonconvento
Vandaag weer een redelijk korte etappe gehad, een kilometer of 17. Dat voelt inmiddels als een halve rustdag. Al was het soms best lastig lopen, veel modder door de regen. Glibberen, glijen en je schoenen wegen ineens 2x zoveel. Dacht zo nu en dan dat ik aan het wadlopen was... Het weer is laatste dagen steeds hetzelfde. 'S ochtends bewolkt (vandaag mistig, de heuvels zien er dan spookachtig uit. Je verwacht elk moment dat je Heathcliff uit Wuthering hights rond ziet dwalen), om een uur of 10 breekt het open en is het warm en zonnig, en vanaf een uur of 3 trekt het weer dicht en gaat het regenen. Omdat ik vroeg vertrek heb ik daar geen last van.
Vlak na het wadlopen kwam ik een Australische man en vrouw tegen. Beide 71 en al meer dan 50 jaar bevriend. Toen ik Down under zei was het antwoord dat ze het fijn vonden om een keer boven de grond te zijn. Gevoel voor humor hebben ze, die Ozzies. Om de 2 jaar trotseren ze de lange vliegtijd en jetlag om in Europa een week of 3 te gaan wandelen. Dit jaar in Italie en Slowenie, afgelopen keren Spanje, Portugal en Frankrijk, waarbij de Mont Blanc erg veel indruk heeft gemaakt. In Australie is wandelen lastiger, alles ligt ver uit elkaar, dus je moet altijd tent, kookspullen en eten bij je hebben.
Mijn schoenen blijken niet meer waterdicht te zijn, en de zolen zijn aan de achterkant totaal versleten. Nog 240 km, dan mogen ze naar het rusthuis voor wandelschoenen, ook wel kliko genaamd.
Nog maar 240 km.... heb er dus al zo'n 400 op zitten, het gaat snel!
Rome, here I come!
Ciao!
Vlak na het wadlopen kwam ik een Australische man en vrouw tegen. Beide 71 en al meer dan 50 jaar bevriend. Toen ik Down under zei was het antwoord dat ze het fijn vonden om een keer boven de grond te zijn. Gevoel voor humor hebben ze, die Ozzies. Om de 2 jaar trotseren ze de lange vliegtijd en jetlag om in Europa een week of 3 te gaan wandelen. Dit jaar in Italie en Slowenie, afgelopen keren Spanje, Portugal en Frankrijk, waarbij de Mont Blanc erg veel indruk heeft gemaakt. In Australie is wandelen lastiger, alles ligt ver uit elkaar, dus je moet altijd tent, kookspullen en eten bij je hebben.
Mijn schoenen blijken niet meer waterdicht te zijn, en de zolen zijn aan de achterkant totaal versleten. Nog 240 km, dan mogen ze naar het rusthuis voor wandelschoenen, ook wel kliko genaamd.
Nog maar 240 km.... heb er dus al zo'n 400 op zitten, het gaat snel!
Rome, here I come!
Ciao!
-
08 Mei 2018 - 21:00
Wilma:
Ja Richard, de tijd vliegt voorbij nu! Belangrijk om alles zo goed in je op te nemn,
je stukjes op deze site zijn daar een.mooie weerspiegeling van!
-
09 Mei 2018 - 08:17
Birgitte:
Weer leuk om al jouw avonturen te lezen. Wat maak je een hoop mee. -
09 Mei 2018 - 21:07
Mieke:
Tja Richard, nog maar 240 km!! Doe je op je sloffen, zeker als je de trajecten voor een deel hebt gehalveerd. Lijkt me ook wel fijn, dan kun je wat meer rondkijken en ben je niet alleen maar vermoeid als je op je dagbestemming aankomt. Je hebt ook leuke ontmoetingen! Je reis werkt erg aanstekelijk. Ik krijg ook zin om zo'n tocht te maken. Goede reis verder op je akkertje. -
10 Mei 2018 - 08:17
Fleur:
No worries mate. Je krijgt een steeds betere wandelconditie. Ik zou zeggen: rustig doorwandelen naar de punt van de laars!
Veel plezier en geniet ze! -
10 Mei 2018 - 09:16
Alice:
Ben weer bijgelezen! Wat ga je snel. En eigenlijk zelden alleen, ben benieuwd hoe dat je bevalt? Althans obv de verslagen. Veel liefs.
-
21 Mei 2018 - 18:37
Sneeuwwitje:
Weggooien? Inlijsten die schoenen..wel in een geur-afgesloten omgeving
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
