Marcus

Gisteren in Radicofani nog gezellig gegeten met 4 medepelgrims (voor het eerst meegemaakt dat de secondo piatto al werd opgediend toen we nog volop met de primo piatto bezig waren).
Een bont gezelschap. Fransman Florian en zijn Italiaanse vriendin Lara (die in Brussel wonen), de Duitse Martina was ik al in Siena tegengekomen (toen liep haar broer nog mee), en nog een Duitser die ik voor de 2e keer zag, Marcus. Deze gezellige bijna-Nederlander (vlak over de grens bij Roermond), had al behoorlijk wat opzien gebaard in het vorige hostel. Omdat op onze verdieping alle droogrekken bezet waren hing hij zijn was 1 verdieping hoger te drogen. Maar toen hij die avond terugkwam van het eten bleek de deur naar die verdieping op slot te zijn, er sliep daar niemand. Vanuit het raam van de badkamer kon hij zijn kleren boven zien hangen, maar zelfs met een wandelstok kon hij er niet bij. Paniek... Een Italiaan heeft de voicemail van de verhuurder ingesproken, en dat was gelukkig voldoende. Iemand kwam de deur opendoen en Marcus was gered.
Vandaag ben ik met de auto naar Acquapendente gebracht. Iemand die wel eens ingehuurd wordt om bagage naar een andere locatie te brengen mocht nu een geblesseerde pelgrim wegbrengen. In plaats van de benenwagen een Audi Quattro met 356.000 km op de teller. Het ritje was niet goedkoop, maar mijn been had weer een extra dagje rust. Hij voelt al een stuk beter, morgen probeer ik een korte etappe te lopen. Een vriendin met een opleiding tot fysiotherapeut heeft me een instructiefilmpje om sporttape aan te brengen gestuurd.
Volgende probleem... het hostel in een klooster dat ik per mail gereserveerd had bleek mij niet op de lijst te hebben staan. De dame op de speaker was bijzonder kortaf. Ik heb gemaild; heb ik niet ontvangen. Maar kan ik hier overnachten? Nee. Zijn er alternatieven in de buurt? Casa del pellegrino via Roma. Volgens mij kan het geen kwaad als deze dame de 7 werken van barmhartigheid nog eens goed doorneemt...
Op de via Roma was ik de eerste. Later kwam een Italiaans echtpaar. De dame van het ostello introduceerde mij als een Nederlander. Ah zegt de Italiaanse, zat jij niet gisteren bij Marcus aan tafel?
Half uur later een volgend Italiaans stel dat werd bijgepraat door het vorige stel. Er is hier ook een Nederlander die gisteren bij Marcus aan tafel zat. Ah... bij Marcus.
Hij is een begrip geworden denk ik...
Ciao!