De eerste kilometers
Blijf op de hoogte en volg Richard
15 April 2018 | Italië, Fornovo di Taro
Vanaf vandaag voel ik me een echte pelgrim, de eerste kilometers zijn gemaakt! Al is dat een understatement... De bedoeling was om in Medesano te overnachten, na 23 km, maar er bleek daar niemand te zijn. De Italiaanse langeafstanddames stonden daar ook toevallig. De volgende hostel bleek 11 km verder! En doordat de uiterwaarden van de rivier onderwater stonden moesten we ook nog terug. Alles bij elkaar 35 km afgelegd, terwijl ik toch echt rond de 20 wilde blijven.
Ik deel nu een onderkomen met de dames, Franca en Amelia uit Vicenza. Woonkamer keuken en douche gezamenlijk, met 2 slaapkamers. En gezellig uit eten geweest.
Onderweg nog een uitdaging weten te overmeesteren. Een smal stroompje bleek uitgegroeid tot een woeste beek van 2,5 meter breed. Springen kon niet, er was geen mogelijkheid tot aanloop. Voor mij waren 4 Italianen, 3 vrouwen en 1 man, op blote voeten naar de overkant gewaad. Dat is natuurlijk niet mijn stijl. Er lag een stuk hout, die heb ik in de beek gelegd. Die was te kort, maar ik heb hem aan mijn kant vastgelegd met stenen. De man aan de overkant hield zijn kant tegen (dit alles onder supervisie van 1 van de dames). Ik kon zo toch zonder natte voeten naar de overkant. Een fijn stukje Italiaans-Nederlands vakwerk!
Vanaf morgen de Appenijnen in. We lijken geluk te hebben, de weersvoorspelling voor de komende dagen is goed. Terwijl het daar ook kan hozen. Alle regen uit Frankrijk komt daar langs heb ik me laten vertellen. 1 zorg minder, nu alleen die spierpijn nog...
Ik deel nu een onderkomen met de dames, Franca en Amelia uit Vicenza. Woonkamer keuken en douche gezamenlijk, met 2 slaapkamers. En gezellig uit eten geweest.
Onderweg nog een uitdaging weten te overmeesteren. Een smal stroompje bleek uitgegroeid tot een woeste beek van 2,5 meter breed. Springen kon niet, er was geen mogelijkheid tot aanloop. Voor mij waren 4 Italianen, 3 vrouwen en 1 man, op blote voeten naar de overkant gewaad. Dat is natuurlijk niet mijn stijl. Er lag een stuk hout, die heb ik in de beek gelegd. Die was te kort, maar ik heb hem aan mijn kant vastgelegd met stenen. De man aan de overkant hield zijn kant tegen (dit alles onder supervisie van 1 van de dames). Ik kon zo toch zonder natte voeten naar de overkant. Een fijn stukje Italiaans-Nederlands vakwerk!
Vanaf morgen de Appenijnen in. We lijken geluk te hebben, de weersvoorspelling voor de komende dagen is goed. Terwijl het daar ook kan hozen. Alle regen uit Frankrijk komt daar langs heb ik me laten vertellen. 1 zorg minder, nu alleen die spierpijn nog...
-
16 April 2018 - 07:55
Fleur:
Woww...het begint al met leuke uitdagingen. En je hebt het overleefd, zelfs meer km dan je dacht. Top! -
16 April 2018 - 12:42
Laura Marinari:
Wow! E questo è solo l’inizio! Bravo Richard! -
16 April 2018 - 13:35
Louise:
Richard, je hebt je vuurdoop gehad.
De spierpijn loop je er wel uit.
-
16 April 2018 - 17:26
Carmela:
Leuk die onverwachte dingen, dat hoort echt bij zo'n tocht.
Goed te horen dat de Italianen meedenken met je, slimme zet om met droge voeten aan de overkant te komen :-)
Ga zo door en succes met de spierpijn, dat komt wel goed over een paar dagen voel je er niks meer van ;-)
Ciao -
17 April 2018 - 19:52
Birgitte:
Bravo Richard! Pelgrims- en survivaltocht ineen! -
19 April 2018 - 22:18
Wilma:
Goed gedaan Richard, wat een tocht!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
