Viva la pappa con pommodoro

Zaterdagavond gegeten in Acquapendente. Omdat binnen alles gereserveerd was at ik buiten onder een luifel. Eerst alleen, maar later kwam er aan het tafeltje naast me nog iemand zitten, de Britse Emma. Net aangekomen in Italie, en nu al een verhaal. Ze had gereserveerd bij hetzelfde klooster waar ik ben weggestuurd, en dat gebeurde haar ook. Terwijl zij een bevestiging per mail had! De dame achter de intercom begreep het niet, of wilde het niet begrijpen. Ze schreeuwde door de intercom; No! No! No! Kon Emma om half 7 nog gauw op zoek naar een andere slaapplaats, en dat bleek mijn ostello te zijn. Na een poosje begrepen we waarom alles binnen gereserveerd was, een surpriseparty voor iemand die 30 werd. Het bleef nog lang onrustig, wat pech was voor Duitser Marcus. Hij sliep boven het restaurant en heeft tot 3 uur wakker gelegen...

Na 3 dagen rust, arnica tabletjes, Voltaren gel en 2 personen die mijn been vanuit Nederland hebben ingestraald voelt mijn been gelukkig een stuk beter. Goed genoeg om hem te testen met 2 korte etappes. Gisteren 10 km gelopen naar San Lorenzo Nuovo, aan de rand van het Lago di Bolsena. Onderweg rustig gelopen, en veel en lange pauzes genomen. Heerlijk in het gras gelegen en genoten van de zon. Na het dagelijkse bordje pasta ingecheckt bij een pension met restaurant. Kamer voor mij alleen met echte lakens, een grote badhanddoek en televisie. Een luxe die ik niet vaak heb gehad. 'S avonds in het restaurant gegeten, ik was de eerste (om half 8). De gastvrouw kwam algauw aanzetten met een amuse, pappa con pommodoro. Ik zei; ah, net als in het liedje Viva la pappa con pomodoro, en voor ik het wist waren we dat liedje samen aan het zingen. Even later kwam er een bejaard Nederlands echtpaar met hoofdstedelijke tongval. Het echtpaar, dat geen woord Italiaans sprak, en de gastvrouw, die alleen maar Italiaans sprak, hadden een complete communicatiestoornis, en kwamen er niet uit. De gastvrouw keek wanhopig mijn kant op. Ik heb als tolk opgetreden, en de opgeluchte gastvrouw vroeg meteen of ik niet de hele zomer kon blijven. Kreeg ik nou een baan aangeboden?
De Nederlanders zaten al 3 weken in een appartement even boven Bolsena. Het was van hun zoon die het een paar jaar in de verhuur heeft gehad, maar hij is daarmee gestopt omdat de gasten er regelmatig een bende van maakten of spullen per ongeluk in hun eigen auto meenamen. Nu verhuurt hij alleen nog aan familie. Zijn ouders waren er om de boel schoon te maken na de wintermaanden en blijven 6 weken. Wat mij verbaast is dat ze na 3 weken Italie nog geen dankjewel konden zeggen in de plaatselijke taal...
Vandaag verder gelopen naar Bolsena. Een leuk plaatsje met een kasteel, smalle straatjes die soms stijl omhoog lopen, en leuke winkeltjes. Morgen slecht weer voorspeld, 14 graden en regen, dus ik probeer een dagje hier te blijven. Tijd zat :-)
Ciao!