Obrigado
Blijf op de hoogte en volg Richard
04 Mei 2018 | Italië, Monteriggioni
Lange tijd leek het erop dat er vandaag weinig te schrijven viel. Eerste uur langs drukke verkeerswegen gelopen, daarna mooier. Veel asfalt, maar rustig en door mooie natuur. Maar dat kennen jullie nu wel. Zo nu en dan regen gehad, zelfs een uurtje met jas aan gelopen. Ik dacht dat Monteriggione een grote plaats was, maar daar had ik me in vergist. Het is maar 150 bij 150 meter of zo. De bezichtiging duurde dan ook niet zo lang. Zeker niet nadat ik de wandeling over de stadsmuur heb geskipt vanwege de regen.
Terug in het hostel bleek ik een kamergenoot te hebben, de Duitse Peter. Lang en goed gesprek mee gehad, best wel diepgaand. O.a. dat hij na zijn burnout 10 jaar geleden veel veranderd heeft in zijn leven. Niet meer op safe spelen als je eigenlijk iets anders wilt gaan doen maar niet durft. Bang om kwijt te raken wat je hebt. Als je het niet probeert zal er altijd een stemmetje blijven die zegt; wat als je het nou wel gedaan zou hebben... Het kan natuurlijk altijd nog verkeerd uitpakken, maar je hebt het stemmetje het zwijgen opgelegd en dat geeft meer rust in je hoofd. Hij heeft zich b.v. een keer verkiesbaar gesteld als burgemeester van zijn dorp. Zonder succes overigens...
Op 2 andere slaapzalen hier slapen 7 Brazilianen. Hebben elkaar digitaal leren kennen via een wandelsite, en lopen nu samen een stuk Via Francigena. Ze hebben zelf gekookt, en hebben mij ook uitgenodigd. De voertaal was Portugees, maar gelukkig was er 1 dame bij die redelijk Engels sprak. Werkt als bankmanager bij de Santander bank. Een gezellige avond, en nu kwam het enige Portugese woordje dat ik ken toch nog van pas. Obrigado!
Ciao!
Terug in het hostel bleek ik een kamergenoot te hebben, de Duitse Peter. Lang en goed gesprek mee gehad, best wel diepgaand. O.a. dat hij na zijn burnout 10 jaar geleden veel veranderd heeft in zijn leven. Niet meer op safe spelen als je eigenlijk iets anders wilt gaan doen maar niet durft. Bang om kwijt te raken wat je hebt. Als je het niet probeert zal er altijd een stemmetje blijven die zegt; wat als je het nou wel gedaan zou hebben... Het kan natuurlijk altijd nog verkeerd uitpakken, maar je hebt het stemmetje het zwijgen opgelegd en dat geeft meer rust in je hoofd. Hij heeft zich b.v. een keer verkiesbaar gesteld als burgemeester van zijn dorp. Zonder succes overigens...
Op 2 andere slaapzalen hier slapen 7 Brazilianen. Hebben elkaar digitaal leren kennen via een wandelsite, en lopen nu samen een stuk Via Francigena. Ze hebben zelf gekookt, en hebben mij ook uitgenodigd. De voertaal was Portugees, maar gelukkig was er 1 dame bij die redelijk Engels sprak. Werkt als bankmanager bij de Santander bank. Een gezellige avond, en nu kwam het enige Portugese woordje dat ik ken toch nog van pas. Obrigado!
Ciao!
-
04 Mei 2018 - 22:18
Wilma:
Wat een mooi gesprek met die Duitser Richard! En wat aardig dat je bent uitgenodigd voor het eten, bijzonder hoeveel aardige mensen je ontmoet.
Ben je op de helft van je kilometers of mag je daar niet bij teveel bij stilstaan:)? -
05 Mei 2018 - 21:20
Mieke:
Wat een geweldige tocht, Richard, en een mooi verslag. Erg leuk om te lezen. Helaas heb ik na de eerste dagen wel een weekje gemist en kan deze niet meer vinden op de site! Wat een ontmoetingen, contacten en gesprekken. Mooie ervaringen. Groetjes, Mieke -
06 Mei 2018 - 22:22
Carmela:
Mooi verhaal van die Duitser, klopt helemaal wat hij zegt. De meeste mensen zijn inderdaad bang om te veranderen en blijven liever in hun comfort zone zitten, daar is natuurlijk niks mis mee als je je daar happy bij voelt. Jij bent uit je comfort zone gestapt om deze reis te gaan maken, petje af!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
